သူ....

သူကေတာ့...
ကိုယ့္ရဲ႕တိုင္းျပည္မွာ အက်ဥ္းစံေနၿပီး
လြတ္လပ္မႈကိုရေအာင္ တိုက္ယူေနတယ္။
ငါကေတာ့..
သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာေနၿပီး
လြတ္လပ္မႈေၾကာင့္ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ အက်ဥ္းက်ခံေနရတယ္။
သူကေတာ့...
ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ကိုယ္တိုင္စေတးခံၿပီး
အမွန္တရားေတြ ေပၚေပါက္လာေအာင္ ေဖာ္ထုတ္ေနတယ္။
ငါကေတာ့..
သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာ
အမွန္တရားေတြ မဟုတ္ခဲ့လဲ မတရားဘူးလို႔ မေျပာရဲပဲ ၿငိမ္ခံေနရတယ္။
သူကေတာ့...
ကုိယ့္တိုင္းျပည္မွာ အစာငတ္ခံေနၿပီး
လူတိုင္း လူ႔အခြင့္အေရးရဖို႔ ဆႏၵျပေနတယ္။
ငါကေတာ့..
သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာ
အစာငတ္တစ္လွည့္ မငတ္တစ္လွည့္နဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ တျဖည္းျဖည္း ဆံုးရံႈးေနရတယ္။
သူကေတာ့...
ဘ၀ရဲ႕ ၃ ပံု ၂ ပံုေလာက္ အက်ဥ္းခံေနခဲ့ရသူ..
ေမြးေန႔ေပါင္းမ်ားစြာကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း တိတ္ဆိတ္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသူ..
ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကိုေတာင္ ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ မရရွာသူ..
ဒါေပမယ့္....
ကိုယ္တိုင္က အက်ဥ္းက်ေနလဲ တကမာၻလံုးအႏွံ႔ကို ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။
ကုိယ္တိုင္စေတးခံေနရလဲ ဆုေတာင္း အားေပးသူေတြ တကမာၻလံုး ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တယ္။
သူရပ္တည္ေနတဲ့ Human Right ဆိုတာကို ကမာၻအႏွံ႔က ေထာက္ခံၾကတာလဲ အံ့မခန္းပါပဲ။
သူဆိုတာကေတာ့...
ငါတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ ေမြးမထုတ္ခဲ့ေပမယ့္ လူတိုင္းေလးစားရတဲ့ ငါတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ပီသတဲ့ အာဇာနည္တစ္ေယာက္ ငါတို႔အားလံုး ဂုဏ္ယူေနရတဲ့ “မိခင္” ေကာင္းတစ္ေယာက္၊ ငါတို႔ေတြကိုခ်စ္တဲ့ ငါတို႔ကလဲခ်စ္တဲ့ ငါတို႔အားလံုးရဲ႕ “အေမ” ပါပဲ။
“အို.. မိခင္” စိတ္က်န္းမာ ကိုယ္က်န္းမာ နဲ႔ အျမန္ဆံုး ေအးခ်မ္းစြာ လြတ္ေျမာက္ပါေစ... အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ...
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမန္ဆံုးက်ဆံုးပါေစ.. ျမန္မာျပည္ႀကီးလဲ အျမန္ဆံုး ေအးခ်မ္းသာယာပါေစ... အဖ်က္ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးမ်ား ေဘးမွ အျမန္ဆံုး ကင္းေ၀းပါေစ.....။
*****
ေရးခ်င္တဲ့စိတ္ တကယ္ လြတ္ေျမာက္ေစလိုတဲ့ ဆႏၵရင္းမွန္နဲ႔ ဆုေတာင္းပါတယ္၊ ေရးထားသည္မ်ား အမွားပါခဲ့ေသာ္ နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္...

*****