အာဘြားယဥ္ေက်းမႈကို ဘယ္သူစလိုက္တာလဲ မသိဘူး ခုေတာ့ ဘေလာ့ဂါေတြ မေတြ႕လိုက္နဲ႔ ေတြ႕တာနဲ႔ အာဘြားေပးေတာ့တာပဲ။ အစေကာက္ၾကည့္ရင္ေတာ့ “ဘာညာ့” ဆီက စတာလို႔ ယူဆရပါတယ္။ သူက ေတြ႕သမွ်လူကို အာဘြား အာဘြားနဲ႔ လိုက္လိုက္ ေပးေနတာေလ။ အဲ့ဒီ ဘာညာ့ကို ညေလးက ဒီကေနပဲ ေမးလိုက္ေတာ့မယ္ အျပင္မွာေတြ႕ရင္ေရာ ဂယ္ေပးလားဟင္ ???? သိခ်င္လို႔ပါ ဘာညာေလးရယ္ ေျဖဦးေနာ။
“ျမလႊာ” ကေတာ့ ညေလးကို အျပင္မွာေတြ႕ရင္လဲ ဂယ္ေပးမယ္ဆိုပဲ၊ ရင္ခုန္တာေပါ့ေနာ္။ သူေျပာတာနဲ႔တင္ သူ႔ကို ေျပးေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္သြားတယ္။ ခ်စ္စရာ ျမလႊာေလး။
*****
အရင္ဆံုး ဘာညာနဲ႔ေတြ႕ဖူးတဲ့ “မယ္လိုဒီ” ကိုေရာ အာဘြားေပးရဲ႕လား၊ ေပးရင္ေရာ ဘယ္လိုေပးလဲ၊ ေပးတဲ့ခါမွာ နဖူးကိုေပးလား၊ ပါးကိုေပးလား၊ ဟိ ေျဖရင္ေျဖ မေျဖရင္ေတာ့လား။ မယ္လိုဒီကေရာ ဘာညာ အဲ့လိုေပးတဲ့ခါမွာ ၿငိမ္ေနလား၊ ရင္ခုန္ေနလား။ ဘာညာက နက္ေပၚမွာပဲလိုက္ေပးၿပီး အျပင္မွာ ဂယ္ေပးဘူးလား???? ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းဘူးေလ နက္ေပၚေပးရင္ အျပင္မွာလဲ ေတြ႕တိုင္း အာဘြားေပးမွ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ ညီမွာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဘြားဆိုတာ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈကို ေဖၚျပတဲ့ အသံုးအႏႈန္းလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေျပာတာက ဘာကိုမွ ရည္ၫႊန္းတာလဲ မဟုတ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးတဲ့ အသံုးအႏႈန္းျဖစ္တယ္လို႔ နားလည္ လက္ခံပါတယ္။
*****
ဟိုးအရင္တုန္းကလဲ ခ်က္တင္ေတြ ထိုင္ၾကတုန္းက ခ်က္တင္ရြမ္းထဲမွာေတာ့ မေတြ႕လို္က္နဲ႔ ၀င္တဲ့သူကို အရင္ဆံုး “မဂၤလာပါ” လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ တကယ္လဲ အျပင္မွာ ေတြ႕ၾကေရာ အဲ့ဒီ “မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ့စကား တစ္ေယာက္မွ မေျပာၾကဘူး၊ ႏႈတ္မဆက္ၾကဘူး။ ဒီစကားက ဆဲဆိုေနတာမွ မဟုတ္ပဲ ေျပာေကာင္းပါတယ္၊ ဘာလို႔မ်ား မ်က္ႏွာမျမင္ရမွ ေျပာတတ္ၾကတာလဲ။ ဒီလိုဆို “မ်က္ႏွာမျမင္ယဥ္ေက်းမႈ” ျဖစ္ေနမွာေပါ့။
လူတိုင္းသာ ဆံုေတြ႕ၾကရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ကာလေလးမွာ “မဂၤလာပါ” လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကရင္ ရန္ေတြလဲ ၿငိမ္းၿပီး အၿပံဳးေတြေ၀ေနၾကမွာပါ။ ျမန္မာစကားက ႂကြယ္၀ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္စရာ စကားလံုးေတြလဲ ေပါမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ “မဂၤလာပါ” ဆိုတာကေတာ့ အယဥ္ေက်းဆံုးပါပဲ။ တစ္ေယာက္ကစလို႔ “မဂၤလာပါ” ေျပာရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္လဲ “မဂၤလာပါ” လို႔ လိုက္ေျပာၾကမွာ။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ လက္ဆင့္ကမ္းသြားရင္ ေျပာေနၾက စကားလိုျဖစ္ၿပီး ေျပာရတာ တစ္မ်ဳိးႀကီးျဖစ္မေန၊ ေၾကာင္မေနေတာ့ဘူးေပါ့။ တစ္ေယာက္ေယာက္က စဖို႔ပဲလိုပါတယ္။
ကဲ.... ဒီေတာ့..... ညေလးတို႔ေတြလဲ ယဥ္ေက်းတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေလးေတြကို လက္ဆင့္ ကမ္းလိုက္ၾကရေအာင္လား?????
အားလံုးကို အာဘြားးးးးးးး အခါ တစ္သိန္းးးးးးးးးးးးး ဟိ ဟိ
*****“ျမလႊာ” ကေတာ့ ညေလးကို အျပင္မွာေတြ႕ရင္လဲ ဂယ္ေပးမယ္ဆိုပဲ၊ ရင္ခုန္တာေပါ့ေနာ္။ သူေျပာတာနဲ႔တင္ သူ႔ကို ေျပးေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္သြားတယ္။ ခ်စ္စရာ ျမလႊာေလး။
*****
အရင္ဆံုး ဘာညာနဲ႔ေတြ႕ဖူးတဲ့ “မယ္လိုဒီ” ကိုေရာ အာဘြားေပးရဲ႕လား၊ ေပးရင္ေရာ ဘယ္လိုေပးလဲ၊ ေပးတဲ့ခါမွာ နဖူးကိုေပးလား၊ ပါးကိုေပးလား၊ ဟိ ေျဖရင္ေျဖ မေျဖရင္ေတာ့လား။ မယ္လိုဒီကေရာ ဘာညာ အဲ့လိုေပးတဲ့ခါမွာ ၿငိမ္ေနလား၊ ရင္ခုန္ေနလား။ ဘာညာက နက္ေပၚမွာပဲလိုက္ေပးၿပီး အျပင္မွာ ဂယ္ေပးဘူးလား???? ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းဘူးေလ နက္ေပၚေပးရင္ အျပင္မွာလဲ ေတြ႕တိုင္း အာဘြားေပးမွ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ ညီမွာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဘြားဆိုတာ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈကို ေဖၚျပတဲ့ အသံုးအႏႈန္းလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေျပာတာက ဘာကိုမွ ရည္ၫႊန္းတာလဲ မဟုတ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးတဲ့ အသံုးအႏႈန္းျဖစ္တယ္လို႔ နားလည္ လက္ခံပါတယ္။
*****
ဟိုးအရင္တုန္းကလဲ ခ်က္တင္ေတြ ထိုင္ၾကတုန္းက ခ်က္တင္ရြမ္းထဲမွာေတာ့ မေတြ႕လို္က္နဲ႔ ၀င္တဲ့သူကို အရင္ဆံုး “မဂၤလာပါ” လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ တကယ္လဲ အျပင္မွာ ေတြ႕ၾကေရာ အဲ့ဒီ “မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ့စကား တစ္ေယာက္မွ မေျပာၾကဘူး၊ ႏႈတ္မဆက္ၾကဘူး။ ဒီစကားက ဆဲဆိုေနတာမွ မဟုတ္ပဲ ေျပာေကာင္းပါတယ္၊ ဘာလို႔မ်ား မ်က္ႏွာမျမင္ရမွ ေျပာတတ္ၾကတာလဲ။ ဒီလိုဆို “မ်က္ႏွာမျမင္ယဥ္ေက်းမႈ” ျဖစ္ေနမွာေပါ့။
လူတိုင္းသာ ဆံုေတြ႕ၾကရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ကာလေလးမွာ “မဂၤလာပါ” လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၾကရင္ ရန္ေတြလဲ ၿငိမ္းၿပီး အၿပံဳးေတြေ၀ေနၾကမွာပါ။ ျမန္မာစကားက ႂကြယ္၀ေတာ့ ႏႈတ္ဆက္စရာ စကားလံုးေတြလဲ ေပါမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ “မဂၤလာပါ” ဆိုတာကေတာ့ အယဥ္ေက်းဆံုးပါပဲ။ တစ္ေယာက္ကစလို႔ “မဂၤလာပါ” ေျပာရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္လဲ “မဂၤလာပါ” လို႔ လိုက္ေျပာၾကမွာ။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ လက္ဆင့္ကမ္းသြားရင္ ေျပာေနၾက စကားလိုျဖစ္ၿပီး ေျပာရတာ တစ္မ်ဳိးႀကီးျဖစ္မေန၊ ေၾကာင္မေနေတာ့ဘူးေပါ့။ တစ္ေယာက္ေယာက္က စဖို႔ပဲလိုပါတယ္။
ကဲ.... ဒီေတာ့..... ညေလးတို႔ေတြလဲ ယဥ္ေက်းတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေလးေတြကို လက္ဆင့္ ကမ္းလိုက္ၾကရေအာင္လား?????
အားလံုးကို အာဘြားးးးးးးး အခါ တစ္သိန္းးးးးးးးးးးးး ဟိ ဟိ
) ၿပီးေတာ့ ၀က္သားဆိုင္ မပိတ္ခင္ေလး အျမန္သြားရတယ္။ ဆိုင္လဲေရာက္ေရာ သံုးထပ္သားကို အဆီပါးပါးေလး ပါတဲ့အသား ယူမယ္ေျပာေတာ့ ေရာင္းတဲ့သူကလဲ ခုတ္ေပးရွာပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဖိုး ၀ယ္လဲ သိလား 3 RM ဖိုး ဟီးးးး။ ၿပီးေတာ့ ၀က္လက္ေတြ႕တာနဲ႔ စားခ်င္လာေရာ အဲ့ဒါနဲ႔ တစ္ေခ်ာင္း ဘယ္ေလာက္လဲ ေမးေတာ့ သူက အလကား ေပးလိုက္တယ္ေလ၊ မ်ားႀကီးပဲ ရတယ္ သိလား။ 
Posts
