ဘ၀တိုက္ပြဲ

ဤသို႔ဤႏွယ္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္။
လူလူခ်င္းဟု သတ္မွတ္ထားၾကပါ၏ေလာ...
စာနာစိတ္မ်ား ထားတတ္ဖို႔ရာ နားလည္ၾကပါ၏ေလာ...

ကိုယ္ေကာင္းဖို႔ရာ ၾကည့္ၾကရာ၀ယ္
တေယာက္ေပၚတေယာက္ ေက်ာ္ခြနင္းၾက
ရိုင္းျပဆက္ဆံ ေငါက္ငမ္းဆဲဆို
မလိုမ်က္ႏွာတင္းျပကာျဖင့္
လိုေသာမ်က္ႏွာ ရႊင္ၿပံဳးကာဆို
သကာခ်ဳိေတြ႕ ဆီးႀကိဳႏႈတ္ဆက္
တတ္ၾကသည္ကား လူတို႔သေဘာလား...

ေရွ႕တြင္တမ်ဳိး ကြယ္တမ်ဳိးျဖင့္
ဆက္ဆံတတ္ေသာ ဤႏွယ္လူကား
သာ၍ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေသး၏။

ကိုယ့္ထက္သာက...
မနာလိုျခင္း ၀န္တိုျခင္းျဖစ္
ရန္သူပမာ ဆက္ဆံတတ္ၾက
ဤေလာက၌
လူျဖစ္လာရ ငါသည္ကား...

ထိုထိုခ်င္းရာ
စိတ္ပ်က္ဖြယ္မ်ား ရွိႀကံဳျငားလည္း
သည္းခံစိတ္ရွည္ ေကာင္းစြာဆက္ဆံ
ဘယ္သူေတြပ်က္ ငါမပ်က္ဟု
စိတ္၀ယ္မွန္းရည္ ဘုရားတည္။

ငါေရြးခဲ့လမ္း ခက္ခဲမ်ားစြာ
တားဆီးေတြ႕ႀကံဳ ဆံုလာသမွ်
အဖံုဖံုေသာ ဒုကၡေတြၾကား
ေလာကဓံကို အံတုခံရင္း
ငါ၏ကိုယ္သာ အားကိုးရာဟု
စြဲကိုင္မွတ္ထင္ စိတ္ႏွင္အားတင္း
ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ဇြဲစိတ္ရင္းတည္
မေရာက္ေရာက္လွမ္း ႀကိဳးစားျမန္းမည္
ဒါသည္ ဘ၀တိုက္ပြဲတည္း....
*****
ဒီကို ေရာက္စတုန္းက အရမ္းကို ဖိစီးမႈေတြ မ်ားလြန္းလို႔ ေရးထားတာေလးပါ၊ ကဗ်ာလို႔ေတာ့ ခြဲထားလိုက္တာပဲ။ ညေလးရဲ႕ မေတာက္တေခါက္ ေရးျဖစ္ထားတာေလးေပါ့ ေနာ့..။

*****