ဒီတစ္ေဆာင္း

"ဦးအဥၨလီ" က ေဆာင္းကို ဘယ္လိုႀကိဳမလဲဆိုတာ Tag ထားပါတယ္။ Tag ထားတာေတာ့ ၾကာလွေပါ့။ မအားလို႔ မေရးျဖစ္တာ။ မအားဘူးဆိုတာကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လႈပ္မရတာပါ။

မနက္ ၉ နာရီ ရံုးေရာက္တာနဲ႔ မေန႔ညက Counter ေတြကေန သိမ္းထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ အၿပိဳင္ေရတြက္ (၁၀ နာရီ အၿပီးပါ) ၿပီး။ ကိုယ္က ျပန္ေပးစရာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံထုပ္ေတြကို ျပန္ထုပ္ထား။ ဘဏ္သြားသြင္းဖို႔ ကုမၸဏီတစ္ခုကို ငွားထားတယ္ေလ သူ႔တို႔လာယူမွာကိုလဲ ေစာင့္ၿပီးၾကည့္ေပး အထက္က တစ္ေယာက္နဲ႔ပါ (ရက္ျခားလာသိမ္းပါတယ္)၊ ၿပီးေတာ့ ညေလးတို႔ ဆိုင္ေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့ သူေဌး မတူတဲ့ ဆိုင္ေတြရဲ႕ Total နဲ႔ Report နဲ႔ တူမတူ ကိုက္ၾကည့္၊ Counter တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ထုတ္ထားတဲ့ Print Paper ေလးေတြကို Report နဲ႔တြဲ၊ ၿပီးေတာ့ စာအုပ္ထဲ Amount ေတြ ကူးေရး Profit, Total ဘာညာတြက္ ၿပီးေတာ့ အထက္က တစ္ေယာက္ကို စစ္ဖို႔ေပးထား။ ညေလးက ခဏေတာ့ ရွာခိုင္းတဲ့ သူတို႔ေတြ ရွာမေတြ႕တဲ့ File တြဲထားတဲ့ စာရြက္ေတြ ျပန္ရွာေပး။ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို လာထုတ္တာလဲ ဟိုဟာ ယူေပး ဒီဟာ ယူေပးနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္။

ခဏေနေတာ့ ေအာက္ဆင္းၿပီး ထမင္းစားထြက္မယ့္ သူေတြရဲ႕ Counter ေတြကို လုိက္ပိတ္ ေငြသိမ္း၊ အားေနတဲ့သူေတြကို ၀င္ၿပီး ျပန္ဖြင့္ခိုင္း၊ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ (၂) နာရီေလာက္က်ေတာ့ သိမ္းထားတဲ့ ပိုက္ဆံထုပ္ေတြ မ်ားလာတဲ့ခါ အေပၚတက္သိမ္းၿပီး အကုန္လံုး စာရင္းေပါင္း ကိုက္မကိုက္စစ္ ၿပီးရင္ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ျဖစ္ အထက္က တစ္ေယာက္ကိုျဖစ္ျဖစ္ ေပးခဲ့ ထမင္းစားထြက္။

ညေန ျပန္လာလဲ ဒီပံုတိုင္းပဲ လုပ္ၿပီးရင္ ဘာလိုလုိနဲ႔ (၈) နာရီထိုးသြားေရာ အြန္လိုင္းတက္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာကို ျမင္ပဲျမင္ရတယ္ မကုိင္ရဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လူမရွိျပန္ဘူးဆိုရင္ ေအာက္ဆင္းၿပီး ျပန္ၾကည့္ေပးလိုက္နဲ႔ ၉ နာရီက ေဒါင္လဲထိုးေရာ အိမ္ျပန္ရပါေလေရာ (အဲ့ဒါေလ ညေလးရဲ႕ တစ္ေန႔တာ၊ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေကာင္တာေနာက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနရတာ ေျခေထာက္ေတြ ေတာင့္လာတယ္။ အေပၚတက္လိုက္ ေအာက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ နဂိုက မ၀တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ပိုဆိုးတာေပါ့။ အဆီဆိုတာ ဘယ္ေနမွန္းေတာင္ မသိဘူး)။

အဲ့ေလ ညည္းခ်င္းခ်ေနတာနဲ႔ Tag ထားတာ ေရးဖို႔ လိုရာ မေရာက္ေတာ့ဘူး။
*****
မိုးစက္ေလးေတြ ႏႈတ္ဆက္ ထြက္သြားၾကတဲ့ခါ နင္ေရာက္လာေတာ့မယ္လို႔ တံခါးလာေခါက္တယ္။ ငါ့ရဲ႕မနက္ခင္းေတြကို ေအးစိမ့္စိမ့္ေလးနဲ႔ ေနလို႔ေကာင္းေစခဲ့တယ္။ အေစာႀကီး မထခ်င္တဲ့ငါ အိပ္ယာထဲ ဆက္ေကြးေနခ်င္ေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္ကေန လွမ္းျမင္ရတဲ့ မႈန္၀ါး၀ါး အလင္းေရာင္နဲ႔ မႈန္မႊားမႊားေလး နင့္ရဲ႕ အင္အားနဲ႔ အလွဆင္ထားတဲ့ ရႈခင္းက ငါ့ကို ဆြဲေဆာင္လို႔ ငါလဲ မေနႏိုင္ေတာ့ အိမ္ေဘးေဖာ္ေတြနဲ႔ လမ္းမဆင္းၿပီး ၾကက္ေတာင္ ရို္က္ျဖစ္ၾကတယ္။ ေအးခ်မ္းစြာ က်ေရာက္လာမယ့္ နင့္ကို ငါႀကိဳဆိုခဲ့တာေပါ့။

ေနေရာင္ျခည္ ႏုႏုေလးေတြ က်ေရာက္လာတဲ့ခါ နင္က တျဖည္းျဖည္း ကြယ္ေပ်ာက္ေပးရတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ နင့္ကိုယ္စား ေလႏုေအးေလးေတြကို ငါ့အတြက္ ခ်န္ရစ္ထားခဲ့တယ္ မဟုတ္လား၊ ဒါကို ငါအရမ္း ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့တာေပါ့။ ပူျပင္းလြန္းတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို နင့္ေၾကာင့္ငါ အံတုႏိုင္ခဲ့တယ္။ နင္က အစဥ္အၿမဲ ေအးခ်မ္းမႈကို ေပးအပ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ နင္တစ္ခုေတာ့ ဆိုးတယ္ဟာ နင္နက္ရိႈင္းစြာနဲ႔ တိုး၀င္ ေရာက္လာတဲ့ခါမွာ နင္နဲ႔ ထိေတြ႕ရတာ ၾကာလာတဲ့ ငါ့အသားအေရေတြ မြဲေျခာက္ၿပီး အက္ကြဲလာခဲ့တယ္။ ဒီအခါမွာ မလိမ္းမျဖစ္တဲ့ အလွဆီေတြ ငါ ၀ယ္လိမ္းရေတာ့တာေပါ့။ ေအးေအးေလး စိမ့္၀င္လာတာ မဟုတ္ပဲ နင္ ၾကမ္းတမ္းလာမွာကို ငါေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ပါတယ္။

နင္ၾကမ္းလာတဲ့ခါမွာ ညတိုင္း အိပ္ေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ မနက္ဆို ေစာင္ပံုေအာက္က မထြက္ခ်င္၊ အိပ္ယာထရင္လဲ ေရမကိုင္ခ်င္၊ ဟိုဟာမလုပ္ခ်င္ ဒီဟာမလုပ္ခ်င္၊ အျပင္လဲ မထြက္ခ်င္နဲ႔ ငါ့ကို အပ်င္းေရာဂါ စြဲကပ္ေစခဲ့ေသးတယ္။ အျပင္ထြက္ရင္ ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ အေႏြးထည္ လွလွေလးေတြနဲ႔ ငါပိုလွခဲ့ရတယ္၊ အဲ့ဒါလဲ နင့္ေၾကာင့္ပဲေပါ့။ နင္ကေတာ့ ငါ့ေဘးက လိုက္ပါၿမဲပဲ မဟုတ္လား ငါဘယ္သြားသြားေလ။

နင္ႏူးညံ့ေနရာက ၾကမ္းတမ္းလာတတ္သလို ျပန္ၿပီးေတာ့လဲ တျဖည္းျဖည္း ႏူးညံ့စြာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားဦးမွာပဲ မဟုတ္လား။ နင္ျပန္သြားခ်ိန္တိုင္း ငါနင့္ကို တမ္းတေနမွာျဖစ္သလို နင္ေနာက္ထပ္ ငါ့အနား ထပ္မံ ေရာက္ရွိလာဦးမယ့္ အခ်ိန္ေတြကိုလဲ လက္ခ်ဳိး ေရတြက္ေနမိဦးမွာပါပဲ။
*****
ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတုန္းက ထိေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ေဆာင္းတြင္းကို လြမ္းမိပါတယ္။ က်မတို႔ ျမန္မာႏို္င္ငံက တစ္ႏွစ္မွာ (၃) ဥတုရွိၿပီးေတာ့ ရာသီေမွ်ာ္တဲ့ႏိုင္ငံလို႔ေတာင္ တင္စား ေခၚေ၀ၚလို႔ ရပါတယ္။

ဒီမွာေတာ့ ဟိုဥတု ဒီဥတု ရယ္လို႔ သီးသန္႔မရွိပဲ ခု ေနပူေနရင္းနဲ႔လဲ မိုးရြာခ်င္ ရြာလိုက္တာပဲ။ တစ္ညလံုး အိပ္မရေအာင္ ပူေနေပမယ့္လဲ မနက္ေရာက္ရင္ ေအးခ်င္ရင္ ေအးေနတတ္တာ။ တစ္ညလံုး မိုးရြာၿပီးရင္လဲ မနက္ဆို သူမဟုတ္ေတာ့သလို ေနက ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတတ္တာပါ။ အဲ့လိုႏိုင္ငံကို ေရာက္ရွိေနတဲ့ က်မ ရန္ကုန္က ေဆာင္းတြင္းကို လြမ္းပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းမွ မဟုတ္ပါဘူး သူ႔အခ်ိန္ သူ႔ရာသီေတြ ေရာက္တိုင္း ဒီအခ်ိန္ဆို ဘယ္လိုျဖစ္ေနၿပီ၊ ဘာပန္းေတြ ပြင့္ေနၿပီ စသျဖင့္ လြမ္းဆြတ္ေနမိပါတယ္။ ေၾသာ္... ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာ ဓေလ့၊ ထံုးစံေတြက အစေပါ့....

ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀းးးး
တစ္ႏွစ္မွာ သံုးရာသီ
ေလးလကိုတစ္ဥတုနဲ႔
ရာသီေမွ်ာ္ႏိုင္ငံလို႔
တင္စားေခၚႏိုင္တာ
ငါတို႔ႏိုင္ငံေပါ့။

ဒီႏိုင္ငံမွာ
အဲ့ဒီ ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာေလ
ဟိုးအရင္တည္းက
သယံဇာတ
ေပါႂကြယ္၀သလို
ဆန္ ေရ စပါးလဲ
ေပါမ်ားျပည့္လွ်ံခဲ့ပါတယ္။

ခုေတာ့........
.................
.................

ငါအရမ္းလြမ္းတယ္
ျမန္မာျပည္ရယ္....

ဒါေပမယ့္....
................
................
................

ငါျပန္မလာခ်င္ေသးဘူး
အနိဌာရံုေတြ မျမင္ရက္ေသးလို႔ပါ
ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ အင္အားလဲ မရွိေသးဘူးဟာ....

*****

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...>>>>

ရွိေတာ့ဘူးကုန္သြားပီ...။

ရတနာရာမေက်ာင္းတိုက္လိပ္စာ

စီေဘာက္စ္မွာ လာေမးသြားတဲ့ အစ္မ မျမေသြး အတြက္ မေလးရွား “ရတနာရာမေက်ာင္းတိုက္” ရဲ႕ လိပ္စာကို အခန္းေဘးက ညီမဆီမွာ ဟိုတစ္ခါ အလွဴတုန္းက ဖိတ္ထားတဲ့အတြက္ ဖိတ္စာရွိေသးလား သြားေမးေတာ့ သူဆီမွာ “ရတနာရာမေက်ာင္းတိုက္” က ထုတ္တဲ့ စာေစာင္ပါ ရွိေနတဲ့အတြက္ အဲ့ဒါပါ တစ္ခါတည္း ေတာင္းလာခဲ့တယ္။ စာေစာင္ကေတာ့ (၄) လတစ္ႀကိမ္ ေစာင္ေရ (၁၀၀၀) ကို ထုတ္ေ၀ၿပီး ဓမၼဒါနအျဖစ္ လွဴဒါန္းေနပါတယ္။ ပါ၀င္ၿပီး အလွဴဒါန ျပဳခ်င္ၾကသူမ်ားလဲ နည္းမ်ားမဆို ဆက္သြယ္ၿပီး ကုသိုလ္ ပါ၀င္ႏိုင္ၾကပါတယ္ေနာ္။

No.30 Jalan SS 2/72,
Petaling Jaya, 47300 Selangor, Malaysia.
Tel/Fax : 03-77271193
ဒါက ေက်ာင္းတိုက္ လိပ္စာနဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္ပါ။ သိခ်င္သူမ်ားအတြက္ ရွာေဖြ လွဴဒါန္းပါတယ္ေနာ္။

ေက်ာင္းမွာ သတင္းသံုးေနတဲ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔ ေမးလ္လိပ္စာလဲ စာေစာင္ထဲမွာ အဆင္သင့္ေတြ႕လို႔ တစ္ခါတည္း ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ အဆင္တေျပ ဆက္သြယ္လို႔ ရၾကေအာင္ပါ။

U Khema Wuntha : 012-4729940
kwuntha@yahoo.com
burmese@tm.net.my
*****
ေမးျမန္းၾကသူမ်ားနဲ႔ သိခ်င္ၾကသူမ်ားအတြက္ အေႂကြးဆပ္တာပါ။ ေနာက္ဆို ညေလးက ေရးခ်င္ရင္ေတာင္ ေရးႏို္င္ေတာ့မွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ရတုန္းေလး တင္ေပးတာပါ။ ေနာက္ထပ္ Tag ေႂကြးတစ္ခု က်န္ေနေသးတယ္။ ဒါကိုလဲ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေနရင္ အၿပီးတင္ေပးပါ့မယ္။

*****

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...>>>>

ရွိေတာ့ဘူးကုန္သြားပီ...။

ရတနာရာမေက်ာင္းတိုက္ (PJ မေလးရွား)

မေလးရွား PJ မွာရွိတဲ့ ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ၂၄ ရက္ (ေသာၾကာေန႔) က ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အစကေတာ့ သြားဖို႔ မရည္ရြယ္ပဲ ေရာက္သြားခဲ့တာပါ။ ညေလးတို႔ မေလးမွာရွိတဲ့ ျမန္မာေတြ စုၿပီး ဘုရားဆင္းတုေတာ္ လွဴထားတယ္ေလ မႏွစ္တုန္းကေပါ့။ တစ္ခါမွလဲ မေရာက္ျဖစ္ဘူး ဘယ္မွကို မေရာက္တာပါ။ အတူတူ သြားမယ့္သူ မရွိတာနဲ႔ နားရက္ေတြ မတူၾကတာနဲ႔ပဲ ဘယ္သူမွ မသြားၾကတာ။ အဲ့ဒီေန႔ ကေတာ့ ျပန္ေတာ့မယ့္ အစ္မႀကီးရယ္ ေနာက္ထပ္ အစ္မတစ္ေယာက္ (မြတ္စ္စလင္) ရယ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္ ညေလးရယ္ ေပါင္းေလးေယာက္ ခ်ိန္းၿပီး သြားၾကတယ္။ ညေလးနဲ႔ က်န္တစ္ေယာက္က Medical Leave၊ တစ္ေယာက္က နားရက္ နဲ႔ ဟိုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ျပန္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ မလိုဘူးေလ။ ညေလးတို႔ဆီ ေစ်းလာ၀ယ္ေနၾက ဦးေလးႀကီးက အေစာႀကီးတည္းက သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ လိုက္ပို႔ေပးမယ္လို႔ အစ္မႀကီးေတြကို ေျပာထားေပမယ့္ မအားတဲ့ ညေလးတို႔ေတြ မသြားျဖစ္ၾကပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔က သြားၾကမယ္လို႔ ဖုန္းဆက္ခ်ိန္းေတာ့ အေတာ္ပဲတဲ့ သူလဲ ဘုန္းဘုန္းကို ဆြမ္းကပ္ရဦးမယ္ ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ လာေခၚခိုင္းၿပီး သြားၾကတာေလ။
*****

ေက်ာင္းကေတာ့ ႏွစ္ထပ္ေက်ာင္းပါ။ ၀င္၀င္ခ်င္း ဆင္၀င္မွာ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စီးေတာ္ယာဥ္ ႏွစ္စင္း ရပ္ထားပါတယ္ (ဘုန္းဘုန္းက ကိုယ္တိုင္ေမာင္းၿပီး ဆြမ္းစား ႂကြတယ္တဲ့)။ ဘုန္းဘုန္းကိုယ္တိုင္ ဆင္းလာၿပီး ညေလးတို႔ကို ေခၚတယ္ေလ။ လိုက္ပို႔တဲ့ ဦးေလးကေတာ့ ဘုန္းဘုန္း ဒကာရင္းပါတဲ့ လိုအပ္တာေတြ သူပဲ လုပ္ေပးတယ္။ တံခါးဖြင့္၀င္လိုက္ရင္ပဲ အရင္ဆံုး ဖူးေတြ႕ရမွာ ဒီ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ပါ (မႏွစ္တုန္းက မေလးရွားက ျမန္မာေတြ စုၿပီး လွဴထားတာေပါ့) သပၸါယ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဆင္းတုေတာ္ကို ရွိခိုးဦးခ်ၿပီး ဘုန္းဘုန္းကို ကန္ေတာ့တယ္။ ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ စကားအနည္းငယ္ ထုိင္ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက ပြဲေတာ္ေတြဆို လုပ္ျဖစ္တယ္ သႀကၤန္တုန္းကလဲ အကအဖြဲ႕နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စည္ကားတယ္တဲ့။ လာမယ့္ ၁၁ လပိုင္းမွာ ကထိန္ သကၤန္းကပ္ရွိတယ္ လာၾကပါလားလို႔ ဖိတ္ေနေသးတယ္။

ေျပာၿပီး ဆင္းတုေတာ္ေတြ ဓါတ္ပံုလိုက္ရိုက္လိုက္တယ္။ ဘုရားစင္ကို သပၸါယ္ေအာင္ ထားထားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ ဖူးမ၀ျဖစ္ရပါတယ္။ အိမ္မွာပဲ ေနေနရတဲ့ သူမို႔လား မသိဘူး ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္မွာ ဘုရားရွင္ကို အၾကာႀကီး ထိုင္ဖူးျဖစ္တယ္။ ထိုင္ရင္း ဖူးေျမာ္ရင္း မထခ်င္ျဖစ္ရင္းပဲ။

ၾကမ္းခင္းက ေအာက္ခံ ေက်ာက္ျပားျဖဴေတြ ခင္းၿပီး အေပၚက ေကာ္ေဇာကို ခန္းလံုးျပည့္ ခင္းထားတာပါ။ အျပင္မွာ ေနက်စ္က်စ္ေတာက္ ပူေနေပမယ့္ အထဲမွာေတာ့ Aircon မရွိပဲ ေအးစိမ့္ေနပါတယ္။ ဒါေတာင္ ပန္ကာ ႏွစ္လံုးပဲ ဖြင့္ထားတာ။

ဆင္းတုေတာ္ ေရွ႕မွာ အမ်ားတကာ လွဴထားၾကတယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ဆင္းတုေတာ္ေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရတယ္ ဒါနဲ႔ လက္က မရိုက္ရမေနႏိုင္ ရိုက္ျဖစ္သြားေသးတယ္။

ဒီဆင္းတုေတာ္ကလဲ ဘုရားေဆာင္ အႀကီး ေဘးမွာ ရွိေနတာမို႔ ၀တ္ျပဳၿပီး ဓါတ္ပံု ရိုက္ယူလာလိုက္တာ။ ၿပီးေတာ့ ညေလးက အျပင္မွာလဲ လွလိုက္တာလို႔ ေျပာေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက သြားၾကည့္ေလတဲ့ အဲ့ဒီ မွန္တံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး ထြက္ၾကည့္လို႔ရတယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္ေနမလဲေနာ့ စပ္စုတာေပါ့။

မွန္တံခါးကိုလဲ တြန္းဖြင့္လိုက္ေရာ အပူေငြ႕က မ်က္ႏွာကို လာဟပ္ပါတယ္။ အေပၚမွာေတာ့ ေအာက္ကို ေနမထိုးေအာင္ အမိုးအျဖစ္နဲ႔ စဗ်စ္ခိုင္တြဲပံုစံ အရြက္ေတြ အုပ္အုပ္ေလး လုပ္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အပူရွိန္ေတာ့ ရွိတာေပါ့။ မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရတဲ့ ေရတံခြန္ငယ္ေလးကိုလဲ ဓါတ္ပံု ရိုက္ယူလိုက္တယ္။

ဒါက ရွင္ဥပဂုတၱမေထရ္ နဲ႔ ေရကန္ငယ္ေလးေလ။ အထဲမွာ ေရႊငါးေတြ ေမြးထားေသးတယ္။ ညေလးဆို သေဘာက်လိုက္တာမွ....
ညေလးက တိရိစာၦန္ေလးေတြဆို တအား ႏွစ္သက္တာ။

ေရကန္ေလးရဲ႕ ေဘးနားက ကေလးေလး ေရသြန္းေနပံု ရုပ္ထုေလးနဲ႔ ကန္ငယ္ေလးတစ္ကန္ ဒါကိုလဲ ဓါတ္ပံုရိုက္လိုက္တာပဲ။ ခဏေနေတာ့ ဘုန္းဘုန္းကို ဆြမ္းကပ္တယ္။ ညေလး တစ္ေယာက္တည္း ျပန္၀င္လာၿပီး ဆြမ္းကပ္ ျဖစ္တယ္ ဘုန္းဘုန္းက တရားေပးတယ္။ စိတ္ကေလး ခဏေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါတယ္။ ပူပန္မႈကို ဘာဆိုဘာမွ မေတြးတဲ့ ညေလးရဲ႕စိတ္ ပိုလို႔ ေအးခ်မ္း သြားတာေပါ့။ ဘုန္းဘုန္း ဆြမ္းစားၿပီးေတာ့ ညေလးတို႔ကို စားသြားဖို႔ ေျပာတယ္ အသီးေတြလဲ စြန္႔ၿပီး စားခိုင္းတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက ဒူရင္းသီးေတြ စားလို႔ရရင္ စြန္႔ၿပီး ခဲြစားလိုက္ေျပာေတာ့ ဦးေလးက စားမလားတဲ့ က်န္သံုးေယာက္က ျငင္းေနေပမယ့္ ညေလးက စားမယ္ေျပာေတာ့ ခြဲၿပီး ဘုန္းဘုန္း ဆြမ္းစားမၿပီးခင္ အခ်ဳိပြဲအတြက္ ပန္းသီး၊ သရက္သီးနဲ႔ ဒူးရင္းသီးေတြ ခြဲဖို႔ေပးခဲ့ၿပီး အဲ့ဒီ ဦးႀကီးက ေစ်းသြားမယ္ဆို ထြက္သြားေရာ။

ဘုန္းဘုန္းလဲ ဆြမ္းစားအၿပီး ညေလးတို႔လဲ ဟိုအသီး တို႔တိ တို႔တိ၊ ဒီအသီး တို႔တိ တို႔တိ စား (ဒူးရင္းသီးက စားလို႔ အေကာင္းဆံုးပဲ) ဘုန္းဘုန္းက ဘုရားေဆာင္ေရွ႕ ျပန္လာထိုင္ေတာ့ စကား ဆက္ေျပာ ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းက အနည္းငယ္ ၿခံ၀င္းက်ဥ္းေပမယ့္ ေအးခ်မ္းေအာင္ လုပ္ေပးထားၾကတဲ့ ေစတနာ့ရွင္ အလွဴရွင္ ေတြေၾကာင့္ လာေရာက္ ဖူးေျမာ္တဲ့သူေတြ ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းၾကမွာပါ။ က်န္သံုးေယာက္က သူတို႔ဖာသာ တစ္ေနရာမွာ ေျပာေနၾကတာ ခဏေနေတာ့ အေပၚထပ္ တက္ၾကည့္မယ္ ဆိုၿပီး တက္သြားၾကေရာ ညေလးလဲ ေနာက္က လိုက္တက္သြားရင္း ေလွကားေပၚေရာက္ေတာ့ ထိပ္နားနံရံမွာ ဘုန္းဘုန္းတစ္ပါးရဲ႕ ဓါတ္ပံုတစ္ပံု (ပံုတူပန္ခ်ီကား) ခ်ိတ္ထားတာ ေတြ႕ရတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အသက္၀င္ပါတယ္။ ၿပံဳးေနတဲ့ပံုက တကယ္ပဲ အနားကပ္ ဖူးေျမာ္ရသလိုပဲ။

ေနာက္ၿပီး ဒီဘက္နားက် ဘုရားဆင္းတုေတာ္ တစ္ဆူ ပူေဇာ္ထားေသးတယ္။ ေနာက္ အခန္းႏွစ္ခန္းရွိတယ္။ ဘုရား ၀တ္ျပဳၿပီးတာနဲ႔ ညေလးလဲ ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္၊ သူတို႔ေတာ့ က်န္ေနခဲ့ေလရဲ႕။ ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ စကားဆက္ေျပာရင္းနဲ႔မွ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဘြဲ႕နံမည္ မေမးရေသးတာ သတိရလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ “ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဘြဲ႕အမည္က ဘယ္လိုေခၚပါလဲ ဘုရား” ဆိုေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက မွတ္ရတာ လြယ္ပါတယ္တဲ့ “ဦးေခမာ၀ံသ” လို႔ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက အေပၚမွာ ဓါတ္ပံုေတြ႕လားတဲ့ အဲ့ဒါ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဆရာေတာ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဘုန္းဘုန္း ဦးေခမာ၀ံသရဲ႕ ပံုကိုေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ယူလာဖို႔ ေမ့လာတယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္ေပါ့ေနာ္။

ေက်ာင္းမွာ သူ႔ရက္နဲ႔သူ ဆြမ္းအလွဴရွင္ေတြ ရွိပါတယ္။ တနလၤာေန႔က စေနေန႔ထိပါ။ တနဂၤေႏြေန႔က ၀တ္ရြတ္အဖြဲ႕ရွိတယ္။ ၀တ္ရြတ္ခ်င္လဲ လာရြတ္လို႔ရတယ္။ ခုလက္ရွိ ေက်ာင္းမွာေတာ့ ဘုန္းဘုန္း ဦးေခမာ၀ံသ တစ္ပါးပဲ ရွိပါတယ္။ ကပၸိယလဲ မရွိပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းက ဥပဇၨင္း ၂ ပါးေလာက္ေတာ့ လုိေသးတယ္ ေျပာတယ္။
*****
ဘုန္းဘုန္းက Penang မွာလဲ ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ၿပီ၊ စုလစ္မြန္းခၽြန္ေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ေအးခ်မ္းတယ္ေျပာတယ္ ေျမဧက ၄ ဧက ရွိတယ္တဲ့။ ေရွးေဟာင္း ဘုရားဆင္းတုေတြလဲ ရွိတယ္၊ အားရင္ သြားဖူးၾကခ်ည္တဲ့ မိန္႔ေတာ္ မူလိုက္ေသးတယ္။ စကၤာပူမွာ ရွိတဲ့ေက်ာင္းက ေျမေနရာ နည္းနည္းက်ဥ္းတယ္တဲ့။

သြားခ်င္တာေပါ့ေနာ္ မေလးလို မြတ္စ္လင္ႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိေနတာ မဖူးလိုက္ရရင္ ဒီေရာက္ေနတာ ဘယ္တန္မလဲ ကုသိုလ္လဲရ ၀မ္းလဲ၀ေအာင္ တစ္ရက္ခရီးသြားရမယ္။ အင္း ေရာက္ေအာင္ သြားဖူးဖို႔ေတာ့ ေတးထားပါတယ္။
*****
အရင္ပို႔စ္က ဓါတ္ပံုေတြပါ ပါတယ္၊ ဓါတ္ပံုေတြကို မၾကာခင္မွာ ျပန္တင္ေပးပါမယ္ေနာ္...

*****

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...>>>>

ရွိေတာ့ဘူးကုန္သြားပီ...။